ارائه مدل تأثیر اعتماد و تعهد بر عملکرد زنجیره تأمین (مطالعه موردی: خوشه ی کنجد در استان یزد)

مدیریت زنجیره ی تأمین یکی از شاخه های نوظهور مدیریت است که روزبه روز در حال تکامل است. این مدیریت به دنبال راه هایی برای کاهش چرخه ی تولید محصول و ارائه ی خدمات تا رسیدن به دست مشتری ضمن بالا بردن کیفیت محصول و خدمات مورد نظر است و در این راه، از جدیدترین پیشرفت های علم مدیریت و فناوری بهره می برد. امروزه، هیچ کشوری از به-کارگیری این مدیریت بی نیاز نیست. شرایطی که باعث تعریف و طراحی مدیریت زنجیره ی تأمین شده، افزایش روزافزون رقابت پذیری و تلاش برای بقای سازمان هاست که با توسعه ی روزافزون شبکه های ارتباطی و فناوری اطلاعات حاصل شده است؛ بنابراین، این تحقیق به بررسی نقش تسهیم اطلاعات، کیفیت اطلاعات، در دسترس بودن اطلاعات، رضایت درک شده، شهرت شرکا و تعارض درک شده بر روی میزان اعتماد در زنجیره تأمین می پردازد و سپس تأثیر اعتماد بر روی تعهد در زنجیره ی تأمین و در نهایت بر روی عملکرد زنجیره ی تأمین مورد بررسی قرار می گیرد. جامعه ی آماری تحقیق را مدیران کارخانه های (یا کارگاه های) خوشه ی کنجد استان یزد تشکیل می دهند. نتایج تحقیق نشان می دهند که تسهیم اطلاعات، در دسترس بودن اطلاعات، رضایت درک شده، شهرت شرکا و تعارض درک شده بر روی اعتماد در زنجیره ی تأمین تأثیر معناداری دارند و اعتماد در زنجیره ی تأمین منجر به افزایش تعهد و عملکرد در روابط زنجیره ی تأمین می شود، همچنین عدم اطمینان رفتاری بر تسهیم اطلاعات موثر است. درحالی که کیفیت اطلاعات و تعارض درک شده بر اعتماد در زنجیره ی تأمین تأثیر معناداری ندارند، به علاوه، عدم اطمینان رفتاری بر در دسترس بودن اطلاعات و کیفیت اطلاعات تأثیر معناداری ندارند.